Ας τα πάρουμε λίγο από την αρχή...
Πριν από ένα χρόνο, ξεκίνησα ένα κανάλι στο Youtube (με το ίδιο όνομα προφανώς, όπως αυτό το blog - επισκεφθείτε το αν θέλετε και πείτε μου τη γνώμη σας).
Το κανάλι άρχισε να πηγαίνει σχετικά καλά, αλλά είχε πολλή δουλειά.. Μου άρεσε να έχω το δικό μου κανάλι, μου άρεσε το περιεχόμενο που ανέβαζα, αλλά είχε πολλή δουλειά, μέχρι να ανέβει το κάθε video..
Έτσι, μετά από κάποια videos (ίσως και λιγότερα από 10), δυστυχώς, το άφησα. Το κανάλι ακόμα συνεχίζει και υπάρχει και συνεχίζει να κάνει views (οργανική κίνηση - τα videos μου ακόμα εμφανίζονται σε αναζητήσεις).
Τι εννοούμε πολλή δουλειά όμως; Αυτό, ίσως είναι καλύτερα να το αφήσω για άλλο post, η όποιος ενδιαφέρεται να μάθει, μπορεί να με ρωτήσει, σε οποιοδήποτε μέσο και ευχαρίστως θα του απαντήσω!
Μετά, ακολούθησε το προφίλ μου στο Instagram (το προσωπικό πρώτα και μετά έγινε και το ομώνυμο). Το Instagram έχει λιγότερη δουλειά από το Youtube (όπως το δουλεύω εγώ, πιο μεγάλα accounts με πιο πολλούς followers, μπορεί να έχουν ίδια και παραπάνω δουλειά..).
Τέλος, ακολούθησε το blog που διαβάζετε τώρα. Αυτή δεν ήταν η πρώτη προσπάθεια, όμως. Στο παρελθόν, είχα ξαναστήσει ένα τεχνολογικό blog, το οποίο άφησα, ξανά λόγω φόρτου εργασίας (παρόλο που είχε αρχίσει να κινείται).
Θέλω εδώ να κάνω ένα point, παρόλο που δεν είναι ο λόγος, για τον οποίο γράφω και εμπνεύστηκα αυτό το post.
Τίποτα (μα τίποτα όμως!) δε γίνεται χωρίς δουλειά!! Για οτιδήποτε ανεπτυγμένο βλέπουμε γύρω μας, κάποιος έχει κάνει δουλειά!! Πολλή δουλειά ίσως (όχι ίσως, σίγουρο...)!!
Είτε κάποιος/α είναι ευκατάστατος/η, είτε έχει τρομερό presence στα social media, είτε έχει καλογυμνασμένο σώμα, είτε έχει έναν ωραίο κήπο, ή ξέρει να μαγειρεύει καλά ή οτιδήποτε άλλο, είναι σίγουρο ότι όλοι αυτοί έχουν "ρίξει" τρομερή δουλειά στο να καταφέρουν αυτό το δημιούργημα!
Στις περισσότερες προσπάθείες μου (όπως περιγράφονται παραπάνω), τα παράτησα, γιατί δεν είχα υπολογίσει καλά, πόση δουλειά χρειάζεται και δε μπορούσα να το υποστηρίξω (το Youtube θα το ξαναρχίσω παρόλα αυτά, κάποια στιγμή, είναι ανοιχτός στόχος..).
Πολλές φορές τα παρατάμε, επειδή δεν έχουμε υπολογίσει το "κόστος" των στόχων που βάζουμε..
Πχ. λέει κάποιος/α: όλοι είναι "σφίχτες"! Θέλω να κάνω σώμα (έρχεται και καλοκαίρι)!
3 μήνες μετά, αρχίζει και χάνει τη μία προπόνηση μετά την άλλη και χαλάει τη διατροφή του/ης και αρχίζουν οι δικαιολογίες του τύπου:
"Καλά, αυτός παίρνει φάρμακα.. δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν στη ζωή τους, πέρα από τη γυμναστική, κτλ κτλ" και είμαστε εντάξει με την ιδέα, ότι ο άλλος κάτι "μυστήριο" έκανε και εμείς δεν τα καταφέραμε.. Μόνο που αυτός/η δεν έκανε "μυστήρια", αλλά έφαγε τα χρόνια του/ης και τη ζωή του/ης, στα γυμναστήρια, στις διατροφές, στο διάβασμα, στους personal γυμναστές/ριες, σε, σε, σε...
Δεν έγινε σε μία νύχτα (ή μάλλον σε 3 μήνες, όπως νομίζαμε αρχικά..)!
Επιστρέφω στο προηγούμενο θέμα, μετά από αυτή τη (μεγάλη ομολογουμένως..) παρένθεση..
Γιατί λοιπόν social media και blogging;
Γιατί θεωρώ πως κάτι έχω να πω, γιατί βλέπω ήδη κίνηση (που σημαίνει πως τα βρίσκετε ενδιαφέροντα) και γιατί αν με τα λόγια μου, μπορέσω να εμπνεύσω έστω και έναν/μια προς κάποια θετική κατεύθυνση, να προσπαθήσει λίγο παραπάνω, να κυνηγήσει τα όνειρά του/της, τότε θα είμαι πολύ χαρούμενος και ευτυχισμένος!!
Και ο σκοπός μου... θα έχει επιτευχθεί!
Να 'στε όλοι καλά!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ μπορείτε να παραθέσετε τα σχόλια σας... Απρεπή σχόλια θα διαγράφονται...